Via Ferrata (z wł. żelazna droga) - ubezpieczony szlak turystyczny wyposażony dla celów autoasekuracji w linę stalową. Pierwsze via ferraty zbudowano w Dolomitach podczas I wojny światowej w celu ułatwienia przemieszczania się żołnierzy. Skala trudności via ferraty jest wyrażona literami od A do E, gdzie A oznacza bardzo łagodną trasę, a E - maksymalnie trudną. Najwięcej via ferrat występuje w Dolomitach.
Sprzęt niezbędny na via ferratę to uprząż, lonża z możliwością podwójnego wpięcia i absorberem oraz kask, a ze względu na zmienne warunki atmosferyczne również rękawiczki.
Główną różnicą między asekuracją na via ferracie i we wspinaczce jest współczynnik odpadnięcia, który podczas wspinaczki nie przekracza 2, a na via ferracie może być znacznie wyższy. Dzieje się tak, gdyż krótki i stały odcinek liny pomiędzy uprzężą a karabinkiem może być znacznie krótszy od długości lotu zależnej od odległości pomiędzy kolejnymi punktami zamocowania liny asekuracyjnej. Stąd potrzeba stosowania absorberów energii.
Zagrożenia na via ferracie: spadające kamienie, możliwe duże odległości między kotwami mocującymi liny na odcinkach pionowych, możliwe odcinki eksponowane bez ubezpieczeń, wyładowania atmosferyczne ("żelazna droga" podczas burz staje się piorunochronem).
